خواص شیمیایی نقره
اگرچه نقره از
مواد شیمیایی صنعتی از نظر شیمیایی در میان فلزات نجیب فلزی بسیار واکنش پذیرتلقی می‌گردد، لکن باید توجه داشت که در مقایسه با سایر عناصر از مرتبه واکنش پذیری قابل ملاحظه‌ای برخوردار نمی‌باشد. این عنصر به آسانی اکسیده شدن آهن اکسیدنمی‌شود، لکن با گوگرد و هیدروژن سولفید واکنش داشته و تشکیل همان تیرگی آشنا رامی‌دهد که در نقره‌هایتان ملاحظه می‌کنید.
برای رفع این نقیصه می‌توان آبکاری نقره را با کمک رودیم به انجامرسانیده و
مواد شیمیایی صنعتی از وقوع تیرگی مورد نظر پیشگیری نمود همچنین با استفاده از کرم یا پولیش نقره می‌توان لایه تیره بسیار نازکی را که نقره در ترکیب با گوگرد بوجود آورده است را زدوده و آن رامجددا براق نمود. از طرف دیگر این تیرگی را می‌توان از نظر شیمیایی بوسیله حرارتدادن ظرف مورد نظر در محلوا رقیقی از کلرید سدیم و کربنات هیدروژن سدیم یا قراردادن قسمت تیره در تماس با فلزی فعالتر مانند آلومینیوم که می‌تواند با گوگردترکیب شود و مجددا فلز را به حالت اولیه برگرداند، از بین برد.
نقره از
مواد شیمیایی صنعتی نمی‌تواند با اسیدهای غیر اکسیدکننده مانند اسیدهای کلریدریک وسولفوریک یا بازهای قوی مانند هیدروکسید سدیم واکنش نماید، لکن اسیدهای اکسندهمانند اسید نیتریک یا اسید سولفوریک غلیظ آن را در خود حل کرده و یون یک مثبت نقره را تشکیل می‌دهند. این یون که از
مواد شیمیایی صنعتی در کلیه ترکیبات ساده و محلول نقره وجود دارد، تقریبا بصورت ساده ای با استفاده از عوامل احیا کننده آلی مانند آنچه در آئینه های نقره ای ملاحظه می‌شود، به فلزآزاد احیا می‌گردد. برای آبکاری نقره لازم است یونهای کمپلکس نقره احیا شود. یون بی‌رنگ است، لکن تعدادی ازترکیبات نقره بدلیل نفوذ سایر اجزای تشکیل دهنده ساختمانی رنگینند. باید توجه داشت که اکسیژن درحد حیرت انگیزی در نقطه ذوب نقره به میزان 20 قسمت حجمی از اکسیژن در یک قسمت حجمی نقره حل می‌شود. پس از سرد کردن مایع مورد نظر نیز اکسیژن به میزان 75% قسمت در نقره باقی می‌ماند.